Obstawanie przy dosłownej wersji idei Kopernika to dzisiaj po prostu absurd.
Należy pamiętać, że czas życia Mikołaja Kopernika to były to czasy sprzed epoki burzliwego rozwoju nauk przyrodniczych, przede wszystkim w wyniku prac Galileo Galilei i Isaaka Newtona. Dzisiaj nie wolno nam ignorować odkryć tych późniejszych uczonych. Dzisiaj mamy możliwość zrozumienia nie tylko faktu, że nasze Słońce jest obiektem o największej masie w Układzie Słonecznym, ale także fizycznego procesu prowadzącego przed milliardami lat do powstania Słońca i całego Układu Słonecznego. I tu właśnie współczesna nauka doprowadziła ideę Kopernika do absurdu. Konsekwentne zastosowanie zasady powszechnej grawitacji Newtona musi nieodwołalnie prowadzić do wniosku, że wbrew przypuszczeniom Kopernika, nasze Słońce nie może znajdować się w centrum Układu Słonecznego. Kopernik miałby absolutnie rację, gdyby nasze Słońce nie miało żadnych planet. Te istnieją jednak bezsprzecznie. A zatem potwierdzanie idei Kopernika w świetle naszej dzisiejszej nauki jest absurdem. Mówiąc krótko: twierdzenie, że nasze Słońce powstało jako gwiazda samotna, jest absurdem.
Dlaczego? Ponieważ proces powstawania gwiazdy samotnej w procesie niezaburzonej jakimikolwiek czynnikami zewnętrznymi akkrecji chmury kosmicznej prowadzi nieodwołalnie do braku jakichkolwiek planet wokół tak powstałej samotnej gwiazdy. Rażąco niekonsekwentne stosowanie różnych, niespójnych ze sobą, tradycyjnych teorii naukowych bardzo mocno "zamąciło" nasze do dzisiaj wciąż powtarzane wyjaśnienie procesu powstawania Słońca. Proces "rozplątywania tego zagmatwania" możemy prześledzić na przykładzie mojej uciążliwej drogi do naprowadzenia dotychczasowych wyjaśnień tradycyjnych (którymi głównie jest "karmiona" ChatGPT) na właściwy trop konsekwentnego zastosowania powszechnej grawitacji Newtona. Tylko bowiem ta grawitacja jest fizyczną przyczyną powstawania gwiazd we Wszechświecie. Tylko w wyniku zaburzonych procesów akkrecji mogą powstać dodatkowe centra masy kosmicznej, "rodzące" wielogwiazdowe systemy gwiezdne, w których część pierwotnej masy chmury kosmicznej może utworzyć planety.
Nasz Układ Słoneczny powstał jako układ dwugwiazdowy.
************************
O Mikołaju Koperniku
Mikołaj Kopernik urodził się 19 lutego roku 1473 w Toruniu (niem. Thorn; wówczas jednak już polskim mieście, należącym do Ziemi Chełmińskiej), jako czwarte i najmłodsze dziecko Mikołaja Kopernika, zamożnego kupca pochodzącego z Krakowa, i Barbary (z domu Lucasa Watzenrode). Najstarszą siostrą była Barbara, późniejsza przełożona klasztoru w Chełmnie. Brat Andrzej, podobnie jak Mikołaj, został kanonikiem, młodsza siostra Katarzyna wyszła za mąż za kupca i ławnika toruńskiego Gärtnera.
Po studiach we Włoszech, w końcu roku 1503, Kopernik wrócił do Polski, na Warmię. W Toruniu nigdy już na stałe nie zamieszkał. W latach 1504-1510 był sekretarzem i lekarzem przybocznym swojego wuja, biskupa warmińskiego Lucasa Watzenrodego i przebywał głównie w Lidzbarku Warmińskim. Zmarł w maju 1543 we Fromborku (Civitas Warmiensis).
Kopernik jest najbardziej znany jako twórca heliocentrycznego modelu Układu Słonecznego i autor dzieła De revolutionibus orbium coelestium (O obrotach sfer niebieskich) przedstawiającego szczegółowo jego wizję Wszechświata. Prace Kopernika wywołały jedną z najważniejszych rewolucji nowożytnej nauki. Według teorii Kopernika to Słońce jest ciałem niebieskim, wokół którego krążą wszystkie planety, włącznie z Ziemią. Odkrycie to zburzyło dotychczasową, geocentryczną wizję Wszechświata, którego centrum miała stanowić Ziemia. W obawie przed reakcją Kościoła, który obstawał przy geocentryzmie, Kopernik długo się wahał, czy ogłaszać swoją teorię. Dopiero pod koniec życia, w 1543 roku, opublikował swoje dzieło „O obrotach sfer niebieskich”. Kościół, zgodnie z obawami astronoma, na długie lata zabronił zarówno głoszenia poglądu Kopernika, jak i czytania jego dzieła. Nie umniejszało to jednak ogromnej zasługi Kopernika dla współczesnej nauki o Wszechświecie.
