Opublikowano w wersji oryginalnej 8 lutego 2022 r. przez P. Jakubowskiego na stronie internetowej Naturics.

Dlaczego elektron powinien być niezmienną cząstką?

Dziś zadałem moje ostatnie pytanie w ramach kampanii "Science Year 2022" w sekcji "Środowisko, Klimat, Ziemia, Wszechświat".

"Czy jest jakiś dowód na to, że elektron w ciekłym helu (4 K) musi być identyczny z elektronem w centrum Słońca (kilka milionów K)?".

Napisałem poniższe jako dodatkowe informacje:

W szkole uczono nas, że elektron jest elementarną cząstką Wszechświata. Zawsze i wszędzie ma te same właściwości, takie jak masa i ładunek elektryczny. Przez wiele lat mojej pracy naukowej nigdy nie znalazłem nawet najmniejszej wątpliwości, dlaczego tak jest. Nie ma też na to żadnego dowodu. Wygląda to więc na dogmat dzisiejszej nauki. Zakwestionowanie go mogłoby być bardzo ważnym punktem wyjścia dla lepszej wersji opisu naszego Wszechświata. Dlaczego ta możliwość nie jest wykorzystywana?

Opublikowano w wersji oryginalnej 1 lutego 2022 r. przez P. Jakubowskiego na stronie internetowej Naturics.

Dzisiaj wpisałem następujące pytanie w formularzu pytań kampanii "Rok Nauki 2022" (w obszarze tematycznym: "Środowisko, Klimat, Ziemia, Wszechświat"):

"Jak dojść do temperatury 15 milionów Kelwinów w centrum Słońca?".

Słońce ma temperaturę około 5770 stopni Kelvina na powierzchni. Można to zmierzyć za pomocą instrumentów optycznych. Jednak w centrum Słońca panują temperatury rzędu milionów stopni. Oczywiście nie można tego zmierzyć. Dlatego różne modele teoretyczne wnętrza Słońca są wykorzystywane do "odgadnięcia" tego stanu. Jednak liczne wypadki w elektrowniach jądrowych na całym świecie są dowodem na słabą jakość naszych obecnych teorii reakcji jądrowych. Powstaje zatem pytanie, na ile wiarygodna jest wartość temperatury 15 MK w centrum Słońca. Czy istnieją jakieś metody ponownego obliczenia tej wartości lub tylko jej oszacowania?

Opublikowano w wersji oryginalnej 29 stycznia 2022 r. przez P. Jakubowskiego na stronie internetowej Naturics.

Dzisiaj wpisałem następujące pytanie w formularzu pytań kampanii "Science Year 2022" (w obszarze tematycznym: "Środowisko, Klimat, Ziemia, Wszechświat"):

"Dlaczego liczba dni w roku maleje od miliardów lat; i dlaczego to odkrycie nie jest dalej rozpatrywane naukowo?".

W swojej fascynującej książce "Nowy obraz starej planety", Tjeerd H. van Andel opisuje swoje badania terenowe skał. Podpis do pierwszego zdjęcia w książce jest następujący: "Wiele koralowców i mięczaków wykazuje drobne pofałdowanie, które jest wynikiem codziennego odkładania się warstw węglanu wapnia. Ponieważ grubość tych warstw zależy od miesiąca księżycowego i pór roku, możemy je wykorzystać do liczenia dni w roku. Okazuje się, że liczba ta wzrasta, gdy cofamy się w czasie".

Wzrasta ona do liczby 420 dni w roku 600 milionów lat temu. Jest oczywiste, że w dalszej przeszłości na Ziemi nie było jeszcze koralowców i mięczaków. Jedynym procesem, który może prowadzić do takiego skrócenia długości roku, jest skrócenie orbity Ziemi. W pewnym momencie w przeszłości Ziemia została "popchnięta" w kierunku Słońca. Prawdziwe pytanie brzmi: kiedy i dlaczego?