Propozycje nowych obserwacji

Lut,2023
Od lutego 2023 zaszły w naszym kosmicznym otoczeniu niepokojące zmiany. Zmodyfikowana wersja tego artykułu jest przygotowywana i pojawi się tu wkrótce.
Więcej czytać.

Sty,2022
W naszym nowym modelu Układu Słonecznego rozdrobniona masa dawnej gwiazdy Andrea porusza się wokół środka masy całego Układu Słonecznego w Wenus raz na 247 lat. Ale wszystkie osiem dzisiejszych planet w Układzie Słonecznym musi również poruszać się jednocześnie wokół tego środka masy i wokół Słońca (najbardziej masywnego członka układu). W przypadku Ziemi, która znajduje się najbliżej Wenus, tworzy to orbitę w kształcie rozety, ...
Więcej czytać.

Gru, 2021
Sonda kosmiczna JUICE będzie podróżować do Jowisza przez ponad siedem lat. Należy wybrać korzystną fazę lotu, w której kamery sondy mogłyby sfotografować dokładne pozycje Słońca i Wenus na tle kilku gwiazd stałych. I to nie tylko raz, ale kilka razy (od 3 do 10) w odstępach około 30 dni. Jestem przekonany, że te zdjęcia wyraźnie pokażą, że to nie Wenus krąży wokół Słońca, ale Słońce "tańczy" wokół Wenus. Będzie to najprostszy bezpośredni dowód na istnienie masy (około 17 mas Jowisza) Ciemnego Towarzysza Słońca w pasie Kuipera.
Więcej czytać.

Gru, 2021
Nasza Ujednolocona Nauka opowiada jednak zupełnie inną historię o formowaniu się systemu czterech księżyców galileuszowych wokół Jowisza, samego Jowisza i Saturna z jego największym księżycem, Tytanem. ... Pierwotne Io, Ganimedes i Kallisto pozostały wierne swojemu dawnemu centrum, jądru gwiazdy Andrea, dzisiejszemu Jowiszowi, i migrowały wraz z nim do wnętrza układu. To, co pozostało z atakującego pierwotnego Saturna, (tzn. dzisiejszy Saturn), zdołało pociągnąć za sobą najbardziej zewnętrzną pierwotną planetę gwiazdy Andrea, Tytana; on pozostaje do dziś jako księżyc Saturna.
Więcej czytać.

Lis, 2021
"Podsumujmy więc. Najważniejszym i najpilniejszym zadaniem XXI wieku jest restrukturyzacja globalnej społeczności. W tym celu pokażę ci, dlaczego należysz do pierwszego pokolenia nowej Globalnej Cywilizacji. Ponadto pokażę ci, w jaki sposób nowa, zunifikowana nauka może dokonać pewnych wiarygodnych stwierdzeń na temat naturalnego rozwoju nie tylko naszej własnej ewolucji, ale także globalnego klimatu. Przygotowanie światowej społeczności na dalsze naturalne zmiany klimatyczne będzie drugim zadaniem tego stulecia. Przekonamy się również, że naszym trzecim najważniejszym zadaniem jest uratowanie przed nami, ludźmi, środowiska, bez którego ludzkość nie może przetrwać".
Więcej czytać.

Lis, 2021
Misja kosmiczna NASA klasy Discovery o nazwie "Lucy" została pomyślnie wystrzelona 16 października 2021 roku. Jest to pierwsza w historii misja, której celem jest odwiedzanie, obserwowanie i, w miarę możliwości, badanie kosmicznych obiektów klasy Trojan. Tym razem są to trojańczyki Jowisza. ... Z nowych odkryć naszej Ujednoliconej Nauki wynika nasza kolejna propozycja obserwacyjna dla astrofizyków obserwacyjnych. Z Wenus-centrycznej struktury Układu Słonecznego wynika następujące twierdzenie. "Ciemny Towarzysz" Słońca, rozdrobniona masa byłej gwiazdy Andrea, która nadal odgrywa decydującą dynamiczną rolę w naszym Układzie Słonecznym, również zgromadził tysiące małych ciał kosmicznych na swojej orbicie wokół środka masy całego Układu Słonecznego (w Wenus), zarówno 60 stopni przed obecną pozycją swojej masy jak i 60 stopni za tą pozycją, a także w innych punktach Lagrange'a. Chociaż podążają one za "Ciemnym Towarzyszem" od kilku miliardów lat, nie wiedzieliśmy o ich istnieniu aż do 1992 roku, kiedy odkryto pierwszy tak zwany "obiekt trans-Neptunowy". Do 2015 roku odkryto ich tysiące ... Każdego roku odkrywanych jest tysiące takich obiektów. Tylko tradycyjna nauka wciąż nie ma pojęcia, jaka jest ich rola. Dopiero nasze odkrycie prehistorii pierwotnego Słońca i gwiazdy Andrea nadaje sens istnieniu pasa Kuipera. Większość obiektów w tym pasie należy uznać za trojany masy "Ciemnego Towarzysza" Słońca.
Więcej czytać.

Lis, 2021
Jednym z najważniejszych odkryć Ujednliconej Nauki jest identyfikacja aktywnej roli pierwotnego Marsa w formowaniu naszego dużego Księżyca. Wydaje mi się dość oczywiste, że nie cała masa wyrzucona w wyniku zderzenia pierwotnego Marsa z pierwotną Ziemią mogła ponownie połączyć się w nowo powstały księżyc. Niektóre fragmenty tej masy musiały pozostać. Dlatego moją drugą propozycją obserwacyjną (i obliczeniową) dla astrofizyki jest sprawdzenie, które z tak zwanych asteroid bliskich Ziemi, które znamy dzisiaj, mogą być pozostałościami tego procesu formowania się Księżyca.
Więcej czytać.

Lis, 2021
Słońce i Wenus mają co najmniej siedem miliardów lat. Uformowały się jednocześnie z pierwotnego obłoku Układu Słonecznego. Słońce zgromadziło w sobie większość masy pierwotnego obłoku. Jego młodszy brat, gwiazda Andrea, przyciągnął większość pozostałej masy. Pierwotne planety powstały z niewielkiej pozostałości masy pierwotnego obłoku. To, co spadło do centrum masy całego układu w ciągu kolejnych miliardów lat, uformowało się w jedną z tych pierwotnych planet, Wenus. Oznacza to, że w rzeczywistości nasz Układ Słoneczny to nie Wenus "tańcząca" wokół Słońca, ale Słońce "tańczące" wokół Wenus. Wszystko to wiemy z naszej prehistorii Układu Słonecznego. … Te 247 obrazów Wenus, które rok po roku łączą się jako pojedyncze "perły", tworząc na niebie pozorny "sznur pereł", nigdy nie przestają robić na mnie wrażenia. Takiego zachowania prawdopodobnie nie da się wytłumaczyć żadną inną koncepcją niż istnieniem masy ciemnego towarzysza. Odpowiednio wykorzystana animacja może, jak właśnie widzieliśmy, opowiedzieć imponującą historię nawet bez użycia jakichkolwiek sond kosmicznych. I z pewnością jest tańsza i bardziej dostępna dla każdego.
Więcej czytać.