(Transgeneracyjne pourazowe psychiczne i fizyczne zaburzenie stresowe).
W artykule Wikipedii na temat traumy transgeneracyjnej czytamy:
"Wkrótce po pojawieniu się opisów przeżyć w obozach koncentracyjnych (znanego również jako zespół ocaleńców), lekarze kliniczni zaobserwowali w 1966 r., że duża liczba dzieci ocalałych z Holokaustu szukało leczenia w klinikach w Kanadzie. Wnuki ocalałych z Holokaustu były nadreprezentowane o 300% wśród skierowań do kliniki psychiatrii dziecięcej w porównaniu z ich reprezentacją w populacji ogólnej. Zjawisko zachowań dzieci dotkniętych traumą rodziców jest bezpośrednio lub pośrednio opisane przez niektórych autorów jako wtórna traumatyzacja (w odniesieniu do drugiego pokole-nia). Aby uwzględnić również trzecie pokolenie został wprowadzony termin międzypokolenioweprzekazywanie traumy. Opierając się na obserwacjach klinicznych Selmy Fraiberg, badacze zajmujący się traumą dziecięcą, tacy jak Byron Egeland, Inge Bretherton i Daniel Schechter empirycznie zidentyfikowali mechanizmy psychologiczne, które sprzyjają transmisji międzypokoleniowej, w tym dysocjację w kontekście powiązania oraz "komunikacji" wcześniejszych traumatycznych doświadczeń jako efekt rodzicielskich wysiłków na rzecz utrzymania samoregulacji w kontekście zespołu stresu pourazowego i związanych z nim zmian w społecznych procesach poznawczych".
Ta "międzypokoleniowa transmisja" była bardzo skuteczna przez wiele pokoleń, w zależności od intensywności traumatycznych doświadczeń głównych pokoleń bezpośrednio dot-kniętych traumatyzującymi wydarzeniami. Było to szczególnie silne, gdy te traumatyzujące wydarzenia powtarzały się raz za razem przez wiele setek lat, tworząc wiele pokoleń straumatyzowanych ofiar, jak w przypadku niedawnego kosmicznego skoku kwantowego stopnia 5 naszej Hierarchii Kosmicznej (który rozpoczął się około 12 tysięcy lat temu, kulminował 4720 B.C.E., i praktycznie trwa do naszych czasów).
Mity dotyczące spadających gwiazd, katastrof naturalnych (w tym ogólnoświatowego potopu), ale także gigantów z różnymi dysfunkcjami fizycznymi i psychicznymi polujących na członków nowego Gatunku Homo sapiens Sapiens, są na zawsze zintegrowane z naszymi kulturowymi i religijnymi mitami. Każdy z nas dzisiaj na Ziemi słyszał taką czy inną wersję tych mitów. Wciąż jesteśmy zbiorowo straumatyzowani tymi dramatycznymi narodzinami naszego własnego Gatunku.
Jednostka może doznać traumy poprzez proces własnych narodzin gdy własna matka musiała rodzić w dramatycznych okolicznościach. Gatunek może być podobnie straumatyzowany w skali globalnej, gdy jego pojawienie się na scenie życia było odpowiednio jeszcze bardziej dramatycznym procesem. Jako Gatunek przetrwaliśmy nasze pierwsze kosmiczne godziny życia, jesteśmy tutaj. Ale jako kolektyw byliśmy świadkami tak wielu umierających członków naszych rodzin, klanów i cywilizacji w ciągu ostatnich 12 tysięcy lat, że jeszcze nie zdołaliśmy uwolnić się od naszego "syndromu ocaleńców". Aż do dzisiaj.
Ale teraz, po tym jak zrozumieliśmy sytuację, powinniśmy być w stanie zrobić zakończenie z "mitologią" naszej przeszłości. Wkraczamy w erę naszej nowej, Pierwszej Globalnej Cywilizacji na Ziemi. Musimy wyrosnąć z czasów narodowych rywalizacji, wojen i konkurencji. Możemy żyć razem w pokoju i wzajemnym szacunku. Możemy cieszyć się życiem, szanować Naturę i wszystkie inne żywe organizmy.
